Pierwsza przenośna bateria została wynaleziona w 1800 roku przez włoskiego fizyka Alessandro Volta. Bateria ta, znana jako „słup Volty”, składała się z pary metalowych płytek, zanurzonych w kwasie siarkowym, połączonych ze sobą za pomocą przewodów. Ta innowacyjna technologia pozwoliła na przechowywanie i dostarczanie energii elektrycznej w sposób, który wcześniej nie był możliwy. Bateria Volty stała się podstawą dla wielu późniejszych wynalazków elektrycznych i elektronicznych.
Bateria Volty miała napięcie około 0,7 wolta. Była to pierwsza bateria chemiczna, która pozwoliła na wytworzenie stałego źródła prądu elektrycznego, a nie tylko krótkotrwałych wyładowań elektrycznych, jakie można było uzyskać za pomocą innych metod elektryzowania materiałów.
Jednym z pierwszych wynalazków opartych na baterii Volty był elektromagnes, który został wynaleziony przez angielskiego fizyka Williama Sturgeona w 1825 roku. Elektromagnes umożliwił dalszy rozwój elektrotechniki, a w szczególności telegrafii, która stała się pierwszą praktyczną aplikacją elektromagnesu.
Później bateria Volty stała się także podstawą dla innych wynalazków, takich jak lampa łukowa Humphry Davy’ego, pierwszy światłowód optyczny, pierwszy telefon Alexandra Grahama Bella, a także pierwsze urządzenia zasilane bateriami, takie jak latarki, radia przenośne, odtwarzacze muzyczne i wiele innych.
Alessandro Volta został uhonorowany wieloma nagrodami za swoje osiągnięcia naukowe. W 1801 roku otrzymał nagrodę Copley Medal przyznaną przez Królewskie Towarzystwo Londyńskie za jego wkład w rozwój nauki. W 1802 roku otrzymał od Napoleona Bonapartego Order Legii Honorowej, a w 1810 roku został mianowany hrabią przez Napoleona za swoje zasługi dla nauki.
Ponadto jednostka miary napięcia „volt” została nazwana na cześć Alessandro Volty. To jedna z jednostek podstawowych w systemie jednostek SI (Systemu Międzynarodowego Jednostek Miar) i jest używana do pomiaru napięcia elektrycznego.